Hooggevoeligheid, wat is dat nu?

Voor een gezonde ontwikkeling is het belangrijk dat je als kind warmte, bescherming, geborgenheid, liefde en het gevoel van helemaal welkom zijn hebt ontvangen. Als baby en kind zoek je deze behoefte en normaliter ontvang je dit door de verbinding met je moeder aan te gaan. Je voelt je welkom in deze wereld en veilig. Hiermee ontstaat er een basisvertrouwen dat je ontvangt wat je nodig hebt en is er dus een veilige basis. Vanuit deze veilige basis groei je naar zelfstandigheid, immers het vertrouwen is er dat je gesteund wordt door de ouder.

Onveilige basis
Echter, wanneer je om welke redenen dan ook niet die veilige verbinding met je ouders -vooral je moeder – hebt kunnen aangaan, ga je je uiteindelijk helemaal aanpassen omdat je compleet afhankelijk bent van je ouders voor je overleving. Dit kan ontstaan:

• Tijdens de conceptie (stress, angst, onrust moeder)
• Tijdens de zwangerschap (oppikken van alle gevoelens die je moeder ervaart en bij zich draagt zoals verdriet, verlies, trauma, angst, schuldgevoel, maar denk ook aan wel of geen gewenste zwangerschap)
• Tijdens de bevalling (geboortetrauma voor zowel moeder als kind)
• Tijdens langere scheiding van je ouder(s) door omstandigheden zoals bijvoorbeeld couveuse of ziekte
• Bij emotioneel niet beschikbare ouders
• Tijdens de opvoeding en opgroeien (denk aan bijvoorbeeld ouders die uit elkaar gaan, aanwezigheid van alcoholverslaving bij een van de ouders of een onvoorspelbare ouder)
• Tijdens het opgroeien wanneer je je als kind onbegrepen en het buitenbeentje voelde.

Zo zijn er vele factoren en omstandigheden die bij kunnen dragen aan een niet veilige verbinding. Ooit heb je dus de keus gemaakt en geleerd om je gevoelssprieten voluit in te gaan zetten op zoek naar rust en veiligheid.

Overleven
Om dus te kunnen overleven als kind ga je leren om je altijd maar aan te passen met alle gevolgen van dien. Je raakt als het ware verstrikt in de gevoelens van de ouder: symbiotische verstrikking. Onderscheid maken tussen wat van jou en wat van de ander is, is dus heel lastig want je bent zo gericht op wat de ander nodig heeft zodat jij je veilig voelt. Wanneer je als kind dus niet in je behoeften bent vervuld zul je het ook lastig en zelfs vaak onbewust eng vinden om grenzen aan te geven immers je hunkert naar versmelting en contact die je niet of onvoldoende hebt ontvangen. Grenzen stellen is dan ook iets wat je vaak in je verdere leven tegen gaat komen als terugkerend thema. Overigens krijg ik regelmatig van mensen te horen dat ze niks (kunnen) voelen, maar eigenlijk kunnen ze juist heel veel en goed voelen … bij de ander.

Hooggevoeligheid
Wanneer je dus als kind niet de veiligheid hebt ontvangen, is de kans groot dat je hooggevoeligheid ontwikkelt. Je gaat telkens uitreiken naar de onbereikbare ander en pikt onbewust alles op wat niet van jou is. Immers dit is jouw overlevingsstrategie en je bent een ware genie geworden om je heel goed in te leven in anderen, zelfs als het ten koste van jezelf gaat of nog erger zelfs als het je eigen leven kost. Je bent als kind verantwoordelijkheden gaan dragen die niet passend waren voor je leeftijd maar ook niet bij je hoorden, onbewust omdat je bang was dat de ander het zelfs niet kon dragen, of uit loyaliteit en liefde naar je ouders toe. Je hebt je als kind al eigen gemaakt om telkens maar te zorgen voor de ander, in de hoop dat je alsnog gezien wordt, liefde en erkenning krijgt, maar ook de zorg die je zo nodig had.

Jezelf verlaten
Op deze manier heb je geleerd om je eigen kwetsbaarheid en gevoeligheid diep weg te stoppen omdat het te onveilig was om te voelen dat je er helemaal alleen voor stond. Als kind heb je het verlaten zijn door de ander op jezelf betrokken omdat je nog geen onderscheid kon maken tussen jezelf en de ander. Jezelf verlaten is je eigen geworden en van daaruit heb je allerlei overtuigingen ontwikkeld dat je niet goed genoeg bent of niet lief genoeg bent. Je eigenwaarde en liefde voor jezelf zijn hierbij verloren.

Pleasen
Hoe lastig ook, maar om uit die vicieuze cirkel van afhankelijkheid te komen is het nodig om te stoppen het bij een ander te zoeken. Het bekende please gedrag, het teveel bezig zijn met anderen tevreden stellen ontstaat hieruit en het is belangrijk dat je nu goed voor jezelf gaat zorgen. Dit is dus wat je als hooggevoelig persoon doet: continu bezig zijn met de buitenwereld dat je vergeet goed voor jezelf te zorgen, en zelfs niet eens meer weet wat je binnen jezelf voelt. Uiteindelijk komt er een moment dat je dit niet meer volhoudt, telkens (onbewust) over je grenzen gaan, elke prikkel word je op een gegeven moment 1 teveel met alle gevolgen van dien. Van overspannenheid tot burn-out toe, depressiviteit, en/of in combinatie met allerlei fysieke ongemakken, symptomen of kwalen.

Inzicht in jouw systeem van herkomst
Het verleden kun je niet veranderen maar hoe fijn is het om inzicht te krijgen in jouw geschiedenis, je gezin van herkomst en daarmee de oorsprong van jouw hooggevoeligheid. Dit brengt je zoveel helderheid, rust en heling. Van daaruit kun je je volgende stap zetten om te leren omgaan met je hooggevoeligheid en deze in te zetten als jouw kwaliteit. Hiervoor is het nodig dat je bij jezelf naar binnen keert ipv altijd gericht te zijn op de buitenwereld/omgeving en daar dus je veiligheid probeert te halen. Wanneer jij kunt zijn met alles wat er binnen jou leeft en dit kunt omarmen zul je in je eigen kracht komen. Van daaruit kun je de wereld als herboren gaan ontdekken met alle moois en uitdagingen die het je te bieden heeft. Zie (familie)Opstellingen m.b.v. paarden.

Aarden oftwel gronden
Naast het systemisch werk (familie)Opstellingen is het belangrijk dat je gaat aarden oftewel gronden. Aarden is belangrijk en omvat veel meer dan alleen maar wortels schieten richting de grond. Je bent pas goed geaard of gegrond als je lichaam én je hele energiesysteem gegrond zijn. Dat wil zeggen, met je lichaam, in je lichaam, je energiesysteem, je basis-chakra en met je hele bewustzijn. Vaak bewonen we niet ons hele lichaam, slechts enkel ons hoofd. Zie “lekker in je vel door Aarden met Paarden”

Hartelijke groet,
Sandra Slym